„Podobno w kosmosie wszystko się oddala. Tak jak my oddalamy się od siebie, by powrócić w najmniej oczekiwanym momencie, by znów się oddalić, odejść na zawsze lub przejść na drugą stronę. Krążymy wokół siebie, trwamy w zawieszeniu, pędzimy przez swoje osobne galaktyki, mamy zaćmienia i przejaśnienia. Osobne są również głosy poetek, które mówią do Ciebie z kartek tej książki. Każda opisuje swój prywatny kosmos, ale tak jak nic w kosmosie nie jest od siebie oderwane, tak również te głosy – konstelacje słów, przeżyć, doświadczeń, tworzą gwiazdozbiory-opowieści” – ze wstępu.
